Madikwe

Het natuurreservaat Madikwe, aan de grens met Botswana en aan de rand van de immense Kalahariwoestijn, is op zijn eigen manier spectaculair. Struikgewas, savanne, maar met een weidsheid die ik in Europa nooit ben tegengekomen. De weg verdwijnt aan de horizon. En verder is er niets. Lijkt het. Want tussen het struikgewas leven de meest uiteenlopende wilde dieren. En het is eten of gegeten worden. Onderstaande geschoten buit is niet geschikt voor mensen met een zwakke maag en vegetariërs.

Ik heb genoten.

The big five: olifant, buffel, neushoorn, leeuw en luipaard hebben we allemaal gezien, afgezien van de grote hoeveelheid impala [antilopes], koedoes [herten], een hyena, veel giraffen, en een oneindige hoeveelheid vogels.


Dit is geen onschuldig rund, niet voor niets één van de grote vijf. Als je een stier kwaad maakt dan is het snel gebeurd met je.






Kijk ook naar de vogeltjes op de nek van de giraf, die hem verlossen van teken en andere insecten. Mooie symbiose.


Een bruine hyena, zie je niet vaak.


Neushoorns. Zeldzaam schuwe dieren en niet zonder reden want er wordt verschrikkelijk gestroopt. Hun hoorns worden gebruikt voor traditionele Oost-Aziatische geneesmiddelen en Chinese handelaren betalen er kapitale bedragen voor. Ze waren snel weer weg.


Met z'n zessen op stap. Erg gezellig. Erg wit. Dat wel.






Boven alive and kicking, maar hieronder...




...een op hol geslagen olifantenstier moest afgemaakt worden en wordt aan de wilde dieren gelaten, ...


...maar deze leeuw is eigenlijk zieliger. Hij kon zich nu nog te goed doen aan de afgemaakte olifant, maar toen hij opstond, liep hij mank. Mank lopen betekent niet kunnen jagen - niet kunnen eten - verhongeren. Deze leeuw is ten dode opgeschreven. Ben blij dat ik mijn voedsel niet meer hollend hoef te verzamelen...




En dit was de catch van de hele trip: een luipaard! Een prachtige elegante kat die zich alleen sporadisch laat zien, maar deze was tamelijk relaxed, hoewel hij op een gegeven moment wel echt genoeg had van al die lampen op zijn hoofd.




Lekke band! Iedereen uit de auto, en kijken of er geen wilde dieren in de buurt zijn. Gelukkig was er een ranger in de buurt die een reserveband bij zich had, want de onze had geen reserveband meer.


Giraffen kunnen zich goed tegen leeuwen verdedigen. Met één trap met hun lange benen kunnen ze een leeuw doodslaan. Maar ze moeten ook slapen, en in tegenstelling tot paarden slapen ze niet staand. Op zo'n moment kan een leeuw toeslaan en dat hebben deze jongens gedaan.


Ze bewaken hun buit tegen hyena's, luipaarden en roofvogels. Intussen eten ze zich vol en liggen verzadigd met bolle buiken de verte in te staren of te slapen.


We konden heel dichtbij de leeuwen komen omdat ze het voertuig waar we inzitten als een vreemd maar wel bekend groot dier zien waar ze niet zo nodig iets mee moeten. Zodra je opstaat, of een arm uit de (verder helemaal open) auto steekt, herkennen ze je als mens en kunnen ze je aanvallen. Maar zolang je ze niet als mens herkennen is er niets aan de hand.