De Verenigde Staten van Amerika waren op 4 juli tweehonderdzoveel jaar onafhankelijk en daarom werden Mageshen en ik vorige week bij de Amerikaanse Consul in Durban thuis (!) genood om dat te vieren. Mageshen heeft zijn doctorsgraad immers als Fulbright Scholar gehaald en een Fulbright ben je voor het leven, dus de contacten worden van beide zijden zorgvuldig onderhouden.
Amerikanen pochen graag met townshipbewoners die dankzij Amerikaanse dollars tot succesvolle medeburgers getransformeerd zijn. Mageshen kreeg bij aankomst dan ook een stevige zoen van mevrouw de Consul. Hij heeft haar toen uiterst beleefd op de hoogte gesteld van zijn ervaringen met de Amerikaanse grensbewakers op de luchthaven van Los Angeles...
Het feestje van de Consul was een curieuze mix van een Britse tea party (hetgeen nogal ironisch is als je de Amerikaanse onafhankelijkheid wilt vieren) en Amerikaanse popcultuur. We werden geacht op ons paasbest te verschijnen, maar onze zorgvuldig uitgekozen jurken en pakken werden bij de ingang onmiddellijk ontsierd met oerlelijke plastic glitterkettingen met sterretjes. Je wordt er op aangesproken als je ze niet draagt (we hadden ze in onze tas gestopt): "Aren't you wearing your stars?????"
In de tuin van de Consul - gelegen op een heuvel met terassen, oeroude bomen, theehuizen, tennisbanen en een weids uitzicht op de Indische Oceaan - troffen we de kroonprins van het Zoeloekoninkrijk, de kleindochter van Mahatma Ghandi en tientallen andere mensen met wie het consulaat in contact wil blijven: locale politici, Amerikaanse staatsburgers, academici, zakenmensen. Mc Donalds verzorgde het eten: chicken nuggets en apple pie.
De Consul hield een multiraciaal, politiek correct prosperity-for-everybody-thanks-to-us verhaal, terwijl mevrouw Ghandi achter me wel 3 keer gebeld werd. En na het zingen van de volksliederen van beide landen (het Amerikaanse niet meer dan een variatie op een drieklank; het Zuid-Afrikaanse een potpourri van Xhosa, Afrikaans en Engels) werd er een reusachtige taart aangesneden en mochten we een voor een op de foto met een levensgroot portret van de nieuwe Amerikaanse president. En wie wil dat niet in het 'nieuwe' Zuid-Afrika? Ik zal de mijne snel downloaden en op mijn blog zetten.
vrijdag 3 juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hé Barbara,
altijd weer leuk om je verhalen te lezen!! (het werd ook wel eens tijd, je bent al weer meer dan een week weg, verdomme).
ciao ciao, Eric
Een reactie posten